Ida

Wróciłam na ukochany fitness. Zmieniłam klub, gdyż dotychczasowy oferował godziny nie dla mam (czytaj brak godzin wieczornych, czyli 20). Wtedy chodziłam na nogach, teraz muszę podjechać samochodem. Sprawdziłam - samochodem zajmuje mi to ok. 5 minut.

W związku z faktem, że Młody gra w piłkę i pływa trzy razy w tygodniu, ja obstawiam 2 dni w tygodniu i w niedzielę.

Przechodząc do rzeczy, w niedzielę skrupulatnie smakowałam torbę na fitness, wciągając banana i spoglądając na tv (mowa była o Oskarach). Wyszłam w przekonaniu, że zabrałam wszystko. Oczywiście w biegu, gdyż do fresha musiałam po jajka zejść. W klubie rozpakować się. Przeglądam torbę: spodnie są, ręcznik jest, klapki są, balsamy do kąpieli w nadwyżce dwa są, woda jest. A gdzie są moje buty? Mhm.... W szafce w domu.

Pędęm do auta, pędem do domu, znowu pędem do auta, pędem do klubu, pędem na zajęcia.

Do tej pory myślałam, że taka poukładana ze mnie istota...

Puchniecie z dumy, że Ida wygrała? Ja oczywiście tak. Tylko jest jeden szkopuł. Idy do tej pory nie widziałam.

S.