Zaległości

Zastanawiam się od czego zacząć. Oczywiście od początku. Może raczej od miejsca, w którym zakończyłam swoją blogową opowieść. A więc pisałam o Młodego chrzcie  i komunii. Te, dwa ważne wydarzenia w ciągu 4 tygodni. Wszystko na mojej głowie, gdyż w międzyczasie kończyliśmy wykańczanie domu. Chrzest z lekkim rodzinnym zgrzytem, ale zakończony sukcesem. Chrzczonych w wieku Młodego było 23. dzieci, więc początkowo było to dla mnie szokiem.
Przyjęcie komunijne miało odbyć się w naszym nowym domu, ale.... stół i krzesła nie dojechały, kuchni jeszcze nie było, więc przyjęcie odbyło się w knajpie. Trafny wybór zważywszy, że w tej samej dzielnicy, jedzenie bardzo smaczne i miejsce kameralne.
Przeprowadzkę do nowego domu zaplanowaliśmy na lipiec 2017 - Młody skończy szkołę i  spokojnie zorganizujemy przeprowadzkę. Oczywiście życie lubi płatać figle. W naszym przypadku było tak samo. Podczas naszego bytowania na działce Młody poszedł grać w piłkę. Grał bohatersko - finalnie złamał obojczyk. Nie wiem, czy wiecie, ale obecnie nie gipsuje się złamanych obojczyków. Zakłada się "ósemkę" - szelki i unika się bezpośrednich kontaktów z istotami żywymi (z uwagi na przypadkowe zderzenia, dotknięcia). Więc Młody praktycznie z końcem roku zakończył edukację szkolną. Tym samym wypadek Młodego przyśpieszył naszą przeprowadzkę - jeszcze bez kuchni, ale z ogrodem i większymi metrami.
Zawodowo współpracowałam z dawnymi koleżankami w ich firmie (już na początku maja poinformowałam je, że odchodzę z uwagi na zbyt dużo obowiązków), wypadek Młodego był koronnym argumentem, że odchodzę (mimo, że dziewczyny "zabiegały", bym została).
No i z miasta przeprowadziliśmy się na wieś - niedaleko od dawnego miejsca zamieszkania -30km - ale wieś. Na początku było mi bardzo ciężko. Tęskniłam za miastem, hałasem, korkami. Młody też.  Choć wakacje na wsi, kolacje na tarasie, kąpiele w basenie to niepowtarzalne doświadczenia.
Od września Młody zaczął edukację w wiejskiej szkole. Dużo czasu zajęło mu przyzwyczajenie się do nowego otoczenia. Dopiero w listopadzie powiedział: Mama lubię tę szkołę. Młody przeżył swoisty armagedon - nowa szkoła, koledzy.
Ja zawodowo współpracuję z moim mężem. Razem prowadzimy firmę. Ogólnie jest dobrze, choć momentami porzuciłabym taką współpracę na rzecz pracy na etacie, bez męża.

Ze świątecznymi pozdrowieniami,
Smykolandia

Bombki

Właśnie ruszyłam w podróż zakupu bombek. Trochę późno, wybór już niewielki. Znalazłam i ... wkładając do je do samochodu stłukłam dwie! Ciekawe ile zawiśnie ma choince? Kupiłam 45 sztuk, gdyż drzewko 3 m. Na nowych metrach miejsca ciut więcej😀

PS. Śmiem donieść, że obszerniejszy wywód popełnię w przerwie świątecznej.

Summary

Życie pędzi, a ja za nim. Próbuję mu dorównać, jednak kompletnie mi się to nie udaje.

Młody dzieckiem Bożym już jest. Chrzest i komunia przebiegły bez zakłóceń. Maj był mocno zwariowany. Młody złamał sobie obojczyk, był obrońcą zaangażowanym do momentu złamania obojczyka.  Obecnie nie gipsują, nosił ósemkę. W związku z tym od końca maja miał wakacje😯 Jeszcze we wrześniu nie mógł ćwiczyć. W maju opuściliśmy miasto na rzecz domu z ogrodem. Przeprowadzka to również zmiany zawodowe. Rozpoczęłam współpracę z mężem.

MŁody zmienił szkołę (dopiero się przyzwyczaił). 

Ja z kolei potrzebowałam czasu na przejście z życia wielkomiejskiego na wiejskie. Udało się! Co ważne, nadal korzystamy z bogatej oferty miasta, oprócz sfery zawodowej.

Psiur pokochał wieś z wzajemnością.

Smykolandia